Met de Volkswagen T2 opnieuw naar Zuid Frankrijk (Vakantie 2009)

Vakantie, met de Briebelbus naar Frankrijk

Net als elk jaar keken we er enorm naar uit om weer met ons bussie er op uit te trekken naar zonnige en avontuurlijke oorden. Dit jaar hadden wij ervoor gekozen om pas laat op vakantie te gaan, dus pas eind augustus toen iedereen alweer terug was, was het onze beurt om de spullen in te pakken en het avontuur op te zoeken.


Zaterdag 22-08-09
Om 05.00 uur op gestaan zodat we op tijd vertrokken. Zo kwam het ook dat we om 07.00 uur al thuis weg reden. Het eerste gedeelte voerde ons via Breda, Antwerpen, Gent, Kortrijk en Lille naar de Peage weg in Frankrijk.

Parijs stond op de borden en ik kreeg de herinneringen aan ons "jubileum-weekend" zeer sterk terug. Dit werd extra versterkt door de Thalys die we meerdere malen langs zagen racen over de spoorbaan die vlak langs de autosnelweg lag.

Zo rond 12.00 uur reden we een groot tankstation binnen om de tank vol te gooien en een broodje te eten.



Op het moment dat ik uitgestapt was kwam er een jongen van ergens in de 20 naar mij toe. Hij had een grote tas op zijn rug en ik wist meteen wat hij wilde. Of we misschien naar het zuiden gingen richting Orleans.

Toen ik dit bevestigde vroeg hij of hij mee mocht rijden. Ik vertelde hem dat wij voor Parijs de Tolweg zouden verlaten om zo de Peripherique te vermijden. Dit was volgens hem geen punt. Ik liet hem ook onze mogelijke camping plaatsen op de kaart zien.

Toen hij helemaal akkoord was en we onze lunch genuttigd hadden stapten we in de bus en pruttelden we verder. ( Helaas geen foto gemaakt van onze passagier :( )

Ergens op de Peage werden we ingehaald door een T2, die behoorlijk snel ging. Toen we gezwaaid hadden en ze ons voorbij waren las ik "happy little Camper" achterop. Een huurbus dus. Dat verklaarde meteen de snelheid.



Toen wij zo lekker aan het pruttelen waren viel onze passagier snel in slaap. Hij had dan ook ruimte genoeg. En na een uurtje of 2 kwam hij weer bij zijn positieven. Erg grappig om zo'n slaperige kop te zien in de achteruitkijk spiegel.

De kilometers vlogen voorbij, net als de meeste mensen. Wij gingen lekker met een gematigd gangetje van zo'n 90km per uur verder. Dit is voor onze bus de aller lekkerste snelheid om mee te rijden. Ondanks de buitentemperatuur van 30 graden en een heerlijk zonnetje bleef de olietemperatuur om een mooie 100 graden staan. Perfect dus.

Zo'n 20 km ten noorden van Parijs bij de plaats Senllis stond het tol station waar we moesten afrekenen. Dit was meteen voor ons de afslag om de Peage te verlaten en via de "route nationale wegen" onze weg te vervolgen.
Alleen wij vinden die tolstations nogal hectisch. Vanaf de 3 banen wordt het meteen heel breed en krijg je veel poortjes om het tolbedrag af te rekenen.

Op zich geen punt natuurlijk, alleen… Ze hadden aparte poortjes voor de afslag gemaakt. En die hadden we dus niet gezien. Gevolg, we moesten onze weg via de autosnelweg vervolgen en we konden de afslag niet nemen.

Maar gelukkig had Karin een alternatieve route gevonden op de kaart vanaf de volgende afslag en zo hoefden we gelukkig niet ver om te rijden. Tijdens deze
"omweg" kwamen we een tourtocht van oldtimers tegen. De mensen met een dure wagen gunden ons geen blik waardig, maar een aantal anderen staken toch hun hand op.

Rond 18.00 uur reden we bij Malherbes, de eerste plaats waar we konden overnachten. De 2e mogelijkheid was echter nog 150km ( of 2 uur) verder. Daar wij geen zin

hebben om ons helemaal over de kop te jagen besloten we om niet verder te rijden en dus de eerste stop daar in te lassen.

Onze passagier had als eind bestemming Limoges en daar zouden wij ook nog langs rijden. Echter hij wilde graag dezelfde dag nog aankomen en dus besloot hij na overleg ons te verlaten en verder te liften.

De camping in Malesherbes was niet zo heel moeilijk te vinden en voor de prijs van € 14,70 hadden we een redelijke plek. Een grappig detail. Aan de heren kant in het sanitair gebouw waren enkel van die “douchebak” WC’s.



Alleen de invaliden kregen een toiletpot. En zo voelde ik mij die avond behoorlijk invalide..

De Bussie stand van deze dag:
1 rode brandweer T2 op de A7 even voorbij Hoorn
Een beige T2 op de A27 bij Gorinchem
1 zwarte Karmann Gia in de oldtimer toerrit.

Zondag 23 augustus
De 2e etappe voor vandaag. Ik zat mezelf de hele tijd af te vragen of wij de lifter nog tegen zouden komen. Dit bleek niet het geval, want we hebben hem nergens gezien onderweg. Wat we wel zagen was vooral veel snelweg en een motor temperatuur van 115 graden. Tja dat is dan ook niet gek als het buiten 35 graden is en de wind echt warm aanvoeld.. We vertrokken om 08.00 uur en na 640km rijden kwamen we om 19.30 aan in Castelnodery. De plaats waar wij met mijn ouders hadden afgesproken.





Bussiestand:
1 Engelse T2 groen/wit
1 Engelse Danbury wit/licht geel. Beiden zwaaiden niet


Maandag 24 augustus
Nadat we heerlijk uitgeslapen waren werd het was tijd om te verkassen. Ongeveer 150km naar het zuid-Oosten, We hadden een leuke binnendoor weg gevonden naar de eigenlijke eerste bestemming vlak bij ille sur Tet ( ongeveer 20km van Perpignan ).

Deze weg voerde ons door een kloof ( Gorges ) heel gaaf om dat op zo'n tussen door etappe te mogen meemaken, dit was echt de manier om met de bus van de vakantie te genieten. Rond 14.00 uur waren we op de camping.






Camping heeft een zwembad en het santair is best aardig, we hebben op onze campingplek de caravan achteraan in geparkeerd en vanaf de weg gezien de bus ervoor. De luifel van de bus aan de voortent vast gemaakt en zo hebben we een grote plek om tussen de hut en de bus te zitten.





De bussie stand: 1 engelse T2 midden in de kloof. Tja hij kon niet om mij heen en dus moest hij wel zwaaien ;)




Dinsdag 25 augustus
Vorig jaar tijden onze reis naar de Cote d'Azur kwamen we langs gekapte juffers bij Lac de Sereponcon.

(gekapte Juffers Lac de Sereponcon augustus 2008 )

Mijn vader en moeder zeiden toen dat het wel leuk was, maar nog nix bij wat er te zien viel in ille sur Tet. Dat was dan dus ook 1 van de redenen dat we nu dus hier zijn. En zo werd dat de eerste bestemming van deze dag. Ik vond het zeer indrukwekkend en erg de moeite waard om te zien waartoe de natuur in staat is.


>
>


Daarna reden we door naar Peyrepetuse. Dat is een kasteel wat boven op een berkam staat. Nu was er van het kasteel niet zoveel over, maar toch. Met een beetje inlevings vermogen zie je dat het behoorlijk wat geweest moet zijn. De klim naar het kasteel toe was erg heftig en goede bergschoenen werden dan ook aangeraden. Geen overbodig advies. Het was net zo heftig als een bergwandeling. En dan te bedenken dat ze in vroeger tijd alle bouwmaterialen via die zelfde paden naar boven moesten brengen zonder moderne vervoers middelen.



In het kasteel was op het moment dat wij er waren een roofvogel show te zien. ErG grappig hoor, maar nadat we 3 vogels hadden zien vliegen vonden we het wel genoeg. Ik vond wat dat betreft de middeleeuwse feesten in Duitsland ( eiffel 2005) veel leuker. Daar was van alles te zien rond het thema middeleeuwen.






Vanaf het kasteel reden we verder in de richting van De Gorges de Gallemus. Hoe dichter we deze Gorges (kloof) naderden, hoe slechter het weer werd, regen en onweer kwam met bakken tegelijk uit de lucht vallen. Vandaar dat ik er ook geen foto's van heb gemaakt.

woensdag 26 augustus 2009
Vandaag in tegenstelling tot gister schitterend zonnig weer met een temperatuur van rond de 30 graden. Een prachtige dag om leuke dingen te doen; Een bezoek aan het plaatsje Couliour. Een klein vissersplaatsje aan de Middellandse zee.







Nadat we deze stad bezichtigd hadden reden we naar het strand. Bij Argles sur Mer een parkeerplek gevonden op nog geen 20 meter van het strand. We zaten perfect en het water was heerlijk. Dus een geweldig leuke dag.




Donderdag 27 augustus 2009
Via een bochtige bergweg zijn we met de auto naar de volgende bezienswaardigheid; Gorges de la Fou. Een hele smalle kloof van 1 ½ kilometer lang. Deze is in de loop der heel veel jaren uitgesleten door het stromen van het water. In deze kloof was een loopbrug aangebracht waardoor je vlak boven het water kon lopen. Erg mooi en zeer indrukwekkend als je er over na denk hoe de natuur dit maakt.


Een bussie gespot








Vrijdag 28 augustus
We hadden een druk programma, want voor vandaag stond een bezoek aan de stad Carcasonne gepland. Carcasonne is een middeleeuwse burchtstad, waar tijdens de
kruistochten de bewoners uit deze stad verdreven zijn. Daarna is de stad hermetisch afgesloten. In de 18e eeuw is de stad opengesteld en gerestaureerd. Zodra je de poorten doorloop waan je je compleet in de middeleeuwen. (Op de hordes toeristen na dan.)

Wij vonden dit erg de moeite waard.









Vandaag voor het eerst kennis gemaakt met de Mistral. Het leek wel storm, want de wind stond behoorlijk aan de luifel te trekken en zo ging de bus die nacht behoorlijk heen en weer.

Zondag 30 augustus
Vandaag samen met de bus erop uit en naar het strand. De voorspellingen waren dat de wind een beetje zou gaan liggen en dat het ongeveer 28 graden zou gaan worden. Dus eigenlijk ideale omstandigheden voor een dagje strand. Dus 's-morgens de luifel losgemaakt en opgeruimd, de spullen in de bus gestopt, dak ingeklapt en pruttelen maar, op naar het strand. Het dichtstbijzijnde strand was Carnet.

We hebben ongeveer een halfuurtje moeten pruttelen om het strand te bereiken.
Toen we in deze drukke plaats een parkeerplekje gevonden hadden stonden we ook bijna al op het strand. Het was er heerlijk warm, een echt zandstrand en een lekkere watertemperatuur.

Tegen een uurtje of 4 zijn we weer van het strand afgegaan en langs de kust naar Argles sur Mer gereden. Om weer via de grote weg terug te gaan naar de camping. Al met al een geslaagde dag. ( geen foto's gemaakt)


Maandag 31 augustus.
De rommel ingepakt en naar de volgende camping gereden. Deze was ongeveer 230 kilometer naar het noorden toe in Millau, waar we ook weer een week zouden blijven staan. We staan op een camping aan de Tarn. Het is hier iets minder warm, maar nog steeds zeer aangenaam.





Dinsdag 01 september
Eerst ff rustig aangedaan, daarna een stukje gereden naar "Chaos van Montpellier". Dit is een natuurverschijnsel waar ook weer zgn oceaanbodem is weggesleten en grillige rotspieken zijn blijven staan. We hebben eerst een rondje door het park gemaakt met zo'n treintje. Dit hobbelde enorm, maar was daardoor wel lachwekkend. Daarna hebben we nog een stukje te voet gedaan. Erg leuk om te zien.
Daarna zijn we via een andere route weer terug gereden naar de camping.












Woensdag 02 september **
Met de bus door de Gorges du Tarn gereden. Dus eerst de bus ingepakt en het dak dichtgegooid. Daarna de pruttel opgestart en weg gereden. Het had die nacht een beetje geregend, dus het was het eerste gedeelte erg grijs en bewolkt. De wolken hingen precies op de bergrand, want door de gaten in de bewolking konden we af en toe een stukje van de bergkam.







Toen we een stukje gereden hadden kregen we een afslag naar "point Sublime" Dus vol goede moed naar boven gereden. Deze klim was vergelijkbaar met die van "col de Allos" van vorig jaar, behoorlijk lang en op sommige stukken steil. Doordat de aanhanger en de fietsen niet mee waren kon ik toch bijna de gehele helling in de derde versnelling rijden. Eenmaal boven gekomen zagen we…… nix. We keken recht tegen de wolken aan. Erg jammer natuurlijk maar dat hadden we al een beetje verwacht.




Op de weg naar beneden de bus ff geparkeerd om bramen te plukken. We hadden een schaaltje vol die direct de koeling in konden. Echt ideaal zo'n camper.




De volgende stop "le pas de Soucy" Een erg krappe doorgang welke werd veroorzaakt door een groot rotsblok welke ooit naar beneden is gedonderd. Op dit rotsblok was een uitzichtpunt gemaakt. Hierop zag je de rivier de Tarn stromen en ook een hele boel grote rotsblokken welke in het water lagen. Erg mooi.





Vanaf dat uitzichtpunt zag ik een klein strandje van kiezels bij het water. Ik wilde graag naar beneden om foto's te maken van de stroomversnelling en van de grote rotsblokken. Na een heftig stukje afdaling was me dat gelukt en een paar prachtige foto standpunten waren mijn beloning. Tja voor een foto mag je best wat overhebben.





Daarna heben we gelunched en zijn we weer verder gereden. Uiteraard een aantal extra stops ingelast om van het uitzicht te genieten.






Onderweg zag Karin op en camping een bussie staan. Ik zag nix dus weer een stop gemaakt en met de camera in de aanslag die camping opgelopen. Er was niemand thuis, dus gauw fotootje geschoten en weer weg.



Nadat we weer in ons bussie gestapt waren konden we de tocht tot het eindpunt voortzetten. Wij vonden dat we slechts de helft van de kloof gezien hadden dus we besloten om de kloof nogmaals in tegengestelde richting te rijden. Nu hoefden we niet overal te stoppen, dus binnnen 1 ½ uur reden we er weer helemaal doorheen. Enkel bij "le pas de Soucy" zijn we even gestopt zodat Karin ook even beneden op het strandje kon kijken. We vonden het allebei een erg mooi plekje.







Op de terugweg naar Millau zijn we doorgereden naar het grote Peage viaduct welke het hele dal overspand. Het is een soort van traditie op het VCT2 forum om in Denemarken bij een bepaalde brug je bus te fotograferen. Wij komen echter (voorlopig)niet in Denemarken en dus vond ik het wel grappig om de bus bij dit viaduct te fotograferen.



We hadden een paar plekjes gevonden om te stoppen, waarbij we leuke foto's konden maken. Maar goed, ik wilde eigenlijk de bus op het laagste punt zetten bij de langste pilaar en dan proberen om in 1 foto de gehele hoogte van de brug te fotograferen. Dit was nog gemakkelijker gezegd dan gedaan, omdat we de juiste plek bijna niet konden vinden, tot ik een smal weggetje inreed.

Precies bij de laagste pilaar was een groot weiland, waarvan de toegang helemaal open was, dus geen hek en ook nergens een verbodsbord gezien. En dus vond ik dat ik de bus het weiland wel mocht inrijden om even een foto te maken. Zo gezegd zo gedaan. Bus neergezet, afgesloten, camera mee en lopen,lopen lopen,lopen.

Ik denk dat we zeker 500meter gelopen hebben en nog konden we de brug en de bus bijna niet in z'n geheel op de foto zetten. Zoals we er zo onderstonden gaf het echt een gevoel van inmense grote van de brug. Uiteindelijk lukte het om de foto te maken. De bus was een klein wit stipje, de brug torende er hoog bovenuit. Ik denk dat het met een groothoeklens gemakkelijker was geweest, maar die hebben wij nu (nog) niet.


( het witte stipje is de briebelbus )

Toen de foto geschoten was liepen we weer terug naar de bus en op dat moment zag ik een auto het weggetje opdraaien. Foute boel dacht ik…. En inderdaad.

We waren nog zo'n 100 meter van de bus verwijderd dat de man was uit zijn auto gestapt het weiland ingelopen en begon kwaad te schreeuwen.. ÍNTERDIT !! riep hij en ik weet dat dit "verboden" betekend. Dus wij liepen verder naar de bus. Ik zei nog in mijn beste Engels tegen de man dat ik enkel een foto wilde maken, maar aan zijn boze blik en zijn Franse gebrabbel begreep ik wel dat hij het er niet mee eens was en dat ik moest maken dat ik wegkwam.

Dus ingestapt, de pruttel opgestart en weer hobbelend het weiland uitgereden. Toen we weer op de camping waren en het aan mijn ouders vertelde kan je wel begrijpen hoe trots we waren.

's-Avonds een wandeling gemaakt. Onderweg ergens op een camping op 2 kilometer van die van ons zag ik iets door een hoge dikke heg.. Dus klom ik op een stenen muurtje om beter te kijken en inderdaad dat wat ik dacht klopte.. een bussie…..Dus terug naar onze camping gelopen, de camera gepakt en op de fiets weer terug, foto gemaakt en klaar.



Dit was echt een dag met een dikke ster. Een super dag dus.

Donderdag 03 september
Vandaag wilden we gaan winkelen, Millau is een gezellig stadje en naar ons idee viel er best aardig te winkelen. Ik heb er een fout shirt gekocht ( voor bij de hippiebroek ) en nog een paar Franse Kever/bussie boekjes gekocht.



Vanavond gaan we het viaduct van Millau nog op de foto zetten bij night. Het uitzicht was spectaculair, en de foto's met een sluitertijd van 30 seconden gaven een mooi effect.





Vrijdag 04 september *
Toen we gisteravond nog gezellig aan een kopje thee zaten bespraken we de plannen voor vandaag. Een bezoek aan een ondergrondse rivier en een uitzichtpunt over de regio. Toen ik hoorde dat de rit er naar toe weer door een Gorge voerde en dus erg mooi was leek het mij een leuk idee om dan met de bus te gaan doen. Mijn vader en moeder zagen dit ook wel zitten en zo gingen we met het bussie richting de "Abime du Bramibieau"



Mijn moeder had nix teveel gezegd want de rit was echt prachtig. Ik was lekker aan het sturen door de kloof. Onderweg nog een bussie gespot, waarschijnlijk dezelfde die we woensdag op de camping zagen staan toen we de Gorges du Tarn reden.

De "grot" van de ondergrondse rivier was zeer spectaculair en was absoluut de moeite waard. Er waren veel mooie dingen te zien en zelfs een nieuw stuk ten opzichte van de vorige keer dat mijn vader en moeder daar waren geweest.






Toen we uit de "grot" kwamen hebben we de lunch genuttigd en zijn we doorgereden naar Mont Aigual.

Dat is een top van 1557m hoogte. Op de top van deze berg is een meteologisch instituut gevestigd. Daar binnen hebben we een expositie over dat weerstation bekeken. Erg interessant, maar de rede van het bezoek ging over het uitzicht wat je vanaf de top moest hebben over de regio. Als het heel helderweer is kan je kijken naar de Mont Blanc, de Mont Ventoux en de Middellandse zee. Het was wel helder, maar zo helder was het niet. Sterker nog er stond een zeer harde wind, waardoor we bijna uit ons hemd waaiden.








Nadat we een rondje gelopen hadden, gefilmd en foto's hadden gemaakt maakten we maar rechtsomkeerd om de warmte van de briebelbus op te zoeken. De weg vanaf deze top naar de camping ging bijna alleen maar naar beneden en dus werd de motor van de bus tijdens de terugweg nauwelijks warmer dan 75/80 graden. Erg grappig om een keer te zien.

Op de terugweg nog 2 Karmann Gia's en een Porsche 356 gespot.
We waren het er allemaal over eens. Een dag met een sterretje *

Zaterdag 5 september
Vandaag wilden we de Gorges du Tarn op een andere manier verkennen, dus het leek ons leuk om met een kano de rivier stroomafwaarts te pedellen. De camping lag ook aan de Tarn en in Millau waren dan ook meerdere plekken te vinden waar je een kano kon huren. Echter, ik vond zelf dat het kanoën in een smaller deel diende te gebeuren zodat je ook echt het gevoel had dat je door een kloof voer.

Toen wij de eerste keer door de Gorges heen reden op donderdag hadden we vanaf "La Malene" meerdere kanoërs gezien, en dat was ook meteen een mooi stuk van de kloof.
En zo reden we met de bus dus een stuk stroomopwaarts naar "La Malene"

Onderweg zagen we in Millau nog een T2 staan bij een supermarkt. Dus ff gestopt voor een foto. Bij diezelfde supermarkt stonden ook 3 grappige Renault busjes en die moesten natuurlijk ook ff op de foto.





Ik sprak de eigenaren van de Renault busjes en ik kwam er achter dat zij niet eens zoveel verschillen van de VW scene; ook heel relaxed en lekker cruizen. Nadat we afscheid genomen hadden weer snel ingestapt en verder geprutteld. Zo rond 13.00 uur kwamen aan op de plaats van bestemming. De wit/blauwe engelse T2 hadden we ook nu weer gespot. Dit keer geen foto gemaakt want 2x is meer dan genoeg.

Bij 1 van de verhuur bedrijven huurden we een kano voor een afstand van 11 kilometer. De prijs €28,- voor 2 personen. Niet gek dacht ik.

De tocht was echt geweldig, op sommige plaatsen spectaculair, op andere plaatsen erg rustig, zelfs het weer was ideaal, heerlijk warm en zonnig, zodat we in onze zwemkleding, met reddingsvest in de boot zaten.






Aan het eind van het parcours stond de mini-bus al op ons te wachten. De tocht hadden we in 3 uurtjes afgelegd. Niet gek voor een paar beginners. Tijdens de terugweg naar de camping reden we achter een touringcar aan door de Gorges, dat lijkt mij nou helemaal nix om op zo'n manier vakantie te vieren. Volgens mij zie je dan nog niets van de omgeving.

En toen kwamen we aan bij een smal gedeelte van de kloof en ook dit keer kregen we tegenliggers. En dus moest de touringcar achteruit. Wij stonden er achter en wij dus ook. In de rij auto's van de andere kant stond ook een T2. Dus weer knipperen en zwaaien.

Ook deze dag was weer een topper.

Zondag 6 september
Een rustdag ingepland, dus eerst lekker uitgeslapen, daarna gedouched en de kleren gewassen. Toen alles aan de lijn hing zijn we met de auto naar de Peage-weg gereden om het Millau viaduct over te steken. Het was erg leuk, hoewel hij meer impact heeft als je er onder sta zoals eerder deze week. Voor de rest de dag doorgebracht met lezen en zonnen. Heerlijke zomerdag.







Maandag 7 september
Daar wij nog slechts 1 week vakantie hebben en niet continue willen rijden hebben we de bus ingepakt en zijn we 550km naar het noorden gegaan. We belandden in Tours. Daar zouden grotwoningen moeten zijn waar je tijdens een wandeling langs zou moeten komen. Helaas hadden we het wandelingen boek vergeten, dus dat ging niet door.

De camping was een 3 sterren camping, dus dan verwacht je wel wat. Ik vond het behoorlijk tegenvallen, want het sanitair was erg oud en ook niet bijster schoon. Het vreemdste vond ik wel dat in de meeste WC's geen licht was.Het licht van de douche zat op een soort tijdschakelaar/kookwekker. Bij te lang onder de douche staan, stond je op een gegeven moment in het donker.

De straal van de douche was wel hard en heerlijk warm, dit was het enige + punt van de camping.




Dinsdag 8 september
Mijn 34e verjaardag, dus eerst uitgeslapen en rustig aan gedaan. Het was die dag erg warm (zomers warm) en we hadden het plan om te gaan zwemmen, aangezien we ergens aan de rivier de Loire stonden. Helaas... geen mogelijkheid om te zwemmen, en het water was ook erg goor.

We moesten ook ff naar de supermarkt. Aan de overkant van de rivier zag ik een IKEA, dus een "centre Commercial " en inderdaad, een winkelcentrum met een enorme Carrafour daarin. Nu op het gemak erdoor heen gelopen, denk dat we er 1 1/2 uur over gedaan hebben.. Ook de andere winkels waren leuk. Heb nog staan kwijlen bij een LEGO doos van € 150,- prachtig, maar geen geld voor over.

Woensdag 9 september
Omdat er voor de rest nix te zien is de spullen ingepakt en verder getrokken.
Bij de Carrefour getankt voor €1,20 p/l tot nog toe het goedkoopste van de vakantie. Daarna doorgereden naar Honfleur, dat is bij Le Havre, aan de zuidzijde van de Seine, en 300km van Tours af.

Omdat de afstand relatief kort was kozen we voor de Route National wegen. Onderweg zijn we gestopt in La Foret de Berce, wat een bos moet zijn waar 350 jaar oude eikenbomen te zien zouden moeten zijn. Gelukkig lag het precies aan de doorgaande weg tussen Tours en Le Mans, want wij vonden het niet spectaculair, de moeite van het omrijden niet waard.







Bij Le Mans reden we een stuk over het circuit waar ze de "24 uur van Le Mans" verrijden. Erg grappig. Net zo iets als je vroeger over het circuit van Spa Francorchamps kon rijden.

Daarna lekker door geprutteld en rond 17.00 uur draaiden we de camping op in Honfleur, om 17:35 stond de bus klaar op z'n plekkie. Deze camping is zijn 4 sterren wel waard want er zijn veel voorzieningen aanwezig die wij niet gewend zijn :
- recreatieruimte met airhockey
- overdekt zwembad met glijbanen
- Basketbal/voetbalkooi
- sauna/jacuzzi
- fitness zaal

Achteraf gezien hebben we van geen van deze voorzieningen gebruik gemaakt.

Donderdag 10 september
Rond de klok van 12.00 uur op de fiets gestapt en richting Honfleur gereden. Het was dichtbij, enkel van berg naar beneden fietsen. In het stadje de fiets geparkeerd en te voet verder gelopen het stadje bestond voornamelijk uit een haven waar rondom vele restaurantjes zaten, het was er iig erg gezellig.








We liepen langs de kade tot aan de waterrand. Dit was waar de Seine uitkomt op de Atlantische oceaan. Het water bulderde en kolkte enorm. De boten hadden moeite om de haven te bereiken, want ze moesten zich een weg door beide stromingen banen.




Vanaf dat punt in HonFleur had je een prachtig uitzicht op de Pont d’ Normandie. Morgen zullen wij via deze laatste brug over de Seine verder naar het noorden rijden.


Daarna zijn we op de fiets gestapt en via de kust terug naar de camping gefietst. De weg was behoorlijk steil en zo stopten we af en toe om een beetje uit te rusten.
Tijdens 1 van die stops zag ik weer bramen hangen en ik was nog niet vergeten dat die lekker zijn. Ik heb zo langs de weg mijn hele bidonfles met bramen gevuld, ze waren erg groot en smaakten prima, maar iets minder zoet dan die uit de Tarn vallei. Denk dat het extra zonlicht van de Tarn vallei behoorlijk van impact is op de smaak.

Ow ja onderweg langs het strand een bussie gespot.




Vrijdag 11 september
De route die wij gepland hadden voert ons over de Pont Normandie naar Le Havre. Een leuk detail van deze brug is dat het de laatste brug is over de Seine.

Ik ben ooit al eens bij het beginpunt ( bron ) van de seine geweest en heb daar op de eerste (mini) brug over het water gelopen. Afgelopen winter tijdens ons bezoek aan Parijs zijn we op de Pont Neuf geweest. De oudste brug over de Seine, dus de Pont Normandie was een leuke aanvulling op dit rijtje.






Nadat we bij het uitzichtpunt van deze brug gestopt waren om te filmen en foto’s te maken zijn de via de kustwegen verder gereden naar de beroemde Normandische
krijtrotsen.



Lange dag rijden, maar het was een leuke rit. Pas na 18.00 uur aangekomen bij Cap Griz Nez en Cap Blanc Nez. Als je boven op deze beide caps sta zijn ze naar mijn idee niet echtspectaculair, maar het uitzicht is er wel prachtig.






Als je het bordje Plage volgde kwam je op het strand uit aan de voet van de beide Cap’s. Dit vonden wij beiden veel mooier. De oceaan, strand en dan de rotsen. Echt prachtig. Cap Blanc Nez was de mooiste van beide. We staan nu op een camping 500 mtr van het Cap-Blanc strand, de laatste van deze vakantie en tevens de duurste; € 17,50 per nacht en de voorzieningen zijn uiterst matig. Gelukkig blijven we 1 nacht.

Vandaag 3 busjes gezien; 1 op een camping in Honfleur, die van gister stond er ook nog steeds, en onderweg op de Peage weg een witte T2A, welke moeilijk te herkennen was.





Totaalstand:
13 busjes

Zaterdag 12 september
Laatste dag van de vakantie dus het werd tijd om naar huis te gaan. We waren op tijd wakker en we hadden weinig opgebouwd dus rond 9.30 waren we klaar voor vertrek. We zaten niet ver van Calais af en dus ook niet ver van een snelweg.

Eerst moest er getankt worden. Echter bij Calais kon ik geen center Commercial vinden, ik reed een douane plaatsen voor de Kanaaltunnel op, dus snel rechtsomkeert gemaakt en verder gereden. Duinkerken was slechts 30km verderop en daar wilde ik het wel weer proberen. Hier hadden we meer geluk.

Bij de 2e afslag zat een center Commercial en daar konden we tegen een goede prijs tanken.

Daarna in 1 ruk doorgereden, dwars door België tot voorbij Antwerpen. Dat waren ongeveer 3 uurtjes. Iets ten noorden van Antwerpen ligt Sint Job in het Goor, waar een klassiek VW bedrijf zit genaamd BBT4VW.

In het Franse VW blad stond een groot artikel over Bob, de eigenaar, en zijn collectie zeldzame VW's. Dus wij erheen om te kijken. Wat bleek, zijn collectie is enkel op afspraak te bezichtigen, maar gelukkig wilde hij voor ons een uitzondering maken. En zo konden wij ons ongeveer een half uur vergapen aan deze prachtige oudjes. Sommigen waren heel mooi, anderen niet zo, maar zo blijft het.
























Nadat we afscheid genomen hadden gingen we tanken in het dorp. Wat bleek, een pomp met bediening en handgeschreven bonnetjes. Waar maak je dat nog mee. Het had me niet verbaasd als ik hier ook met cheques had kunnen betalen. Of met een schoenendoos vol oude Belgische Franken.

Daarna een broodje gegeten en de laatste etappe afgelegd. Om 17.00 uur reden wij Bovenkarspel binnen en nadat we wat te eten gehaald hadden waren we om 17.30 in huis.


(bijna thuis)


Owja, vandaag 4 busjes gezien onderweg ; 2 rijdend op de snelweg in Frankrijk, 2 op de oprit bij mensen in Sint Job in het Goor, en geen enkele in Nederland. Blijkbaar hadden de Nederlandse busjes een vrije dag.




Deze vakantie was net als de vorige edities helemaal te gek, de bus heeft zich perfect gedragen en alle aanpassingen die ik aan de bus gedaan hebben, hebben zich dubbel en dwars bewezen.

Hoe vaker we met de bus weg gaan hoe meer plezier ik erin heb om haar te vertroetelen.

Deze vakantie hebben we ongeveer 4500km gereden en daarbij nix geen problemen gehad.
Ik heb nu al zin in onze vakantie van 2010. Deze zal ons tijdens onze huwelijksreis naar Italie voeren.

Greetz
Marcel